Rozważania Tajemnic Radosnych, grudzień 2020

I. ZWIASTOWANIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE

„Niech mi się stanie według słowa twego” (Łk 1,38).

Podczas zwiastowania Maryja mówi Bogu „tak”. Zgadza się na Jego wolę, choć nie do końca ją pojmuje. Nie skupia się na sobie, nie szuka swego, ale wybierając drogę zaufania, postanawia być cała dla Boga i człowieka.

II. NAWIEDZENIE ŚWIĘTEJ ELŻBIETY

"W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem" (Łk 1,39).

Maryja wie, że miłość Boga łączy się z miłością bliźniego. Mimo, że sama oczekuje narodzin Syna, idzie do swej krewnej Elżbiety, by z nią dzielić radość i trud. Mając Boga przy sercu, chce Go dawać innym swoimi słowami i czynami.

III. NARODZENIE PANA JEZUSA

"Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu" (Łk 2,19).

W Betlejem Maryja trzymała w matczynych objęciach Jezusa. Słowo stało się Ciałem. Budowanie bliskiej relacji z Bogiem łączy się z częstą adoracją Najświętszego Sakramentu, rozmyślaniem o Nim, zachwycaniem się Nim i trwaniem w ciszy.

IV. OFIAROWANIE PANA JEZUSA

"Przynieśli Je do Jerozolimy, aby przedstawić Panu" (Łk 2,22).

Maryja i Józef ofiarowują Bogu swój najcenniejszy Skarb - Nowonarodzonego. Rozumieją, że nie mogą zatrzymywać Go dla siebie, że Nim trzeba się dzielić, ciągle dawać Go innym. A w ten sposób ofiarowywać samych siebie, swój czas, obecność, miłość, troskę, trud.

V. ODNALEZIENIE PANA JEZUSA W ŚWIĄTYNI

"Wrócili do Jeruzalem, szukając Go" (Łk 2,45).

Bóg nie oddala się od nas, to my nieraz sami Go gubimy. Gdy wydaje się, że On jest daleki czy nieobecny, należy Go szukać, czyli powracać do spraw Ojca. Być w świątyni, przysłuchiwać się Jego słowu i zadawać pytania.